Conflictbemiddeling gebeurt tussen de partijen. In principe voer ik geen aparte bemiddelingsgesprekken.

Toch kan een één-op-één gesprek nuttig zijn. Het kan mijn inzicht in het conflict verruimen waardoor ik het bemiddelingsproces beter kan begeleiden. In bepaalde situaties en onder strikte voorwaarden kan ik daarom beslissen om de partijen apart spreken.

Dat gesprek wordt caucus genoemd. Ik pas het enkel uitzonderlijk toe.

Voorafgaand aan een bemiddeling kan het voor mij interessant zijn om iemands opvattingen, bekommernissen of betrachtingen m.b.t. de bemiddeling te kennen.

Tijdens een bemiddeling, als ik merk dat iemand niet voluit praat in aanwezigheid van de andere partij(en) kan een caucus een welgekomen rustpauze betekenen.

Zo ’n apart gesprek is atypisch en aan voorschriften onderworpen. Mijn neutraliteit als bemiddelaar moet namelijk gevrijwaard worden. Daarom respecteer ik:

• de gelijke behandeling van alle partijen; ik spreek iedereen onder vier ogen gedurende een evenwichtig afgemeten tijd.

• de vertrouwelijkheid; hetgeen een partij mij toevertrouwd blijft tussen mij en die partij, tenzij deze uitdrukkelijk instemt om bepaalde elementen in de bemiddeling in te brengen.

Tijdens een bemiddeling herstel ik de communicatie tussen conflicterende partijen. Met ondersteunende interventies breng ik partijen bijeen. Mijn zorgvuldig georganiseerde één-op-één gesprekken las ik enkel in als ik van oordeel ben dat dit de partijen helpt om een gezamenlijke uitweg uit hun geschil te vinden.